O książce: 2004 / Mit o wyczynach Herkulesa znany jest każdemu od dzieciństwa. Ale nie wszyscy wiedzą, że na młodym Herkulesie skrzyżowały się interesy Rodziny Olimpijskiej, tytanów pokonanych w Tartarze, a także wielu ludzi - w wyniku czego przyszły bohater i jego brat bliźniak Ifikles stali się zakładnikami intryg innych ludzi od dzieciństwa. I oczywiście nikt nie słyszał o złowieszczych atakach szaleństwa, którym podlega Wielki Herkules, o ołtarzach Opętanych przez Tartar, na których dymi krew ludzkich ofiar, i o śmiertelnej tajemnicy, jaką ziemska Herkules ojciec - Amfitrion, wnuk Perseusza - zmuszony jest trwać aż do samej śmierci, a nawet po niej, bo „Bohater musi być tylko jeden”... Znów czytając tytuł powieści „Odyseusz, syn Laertesa”, można wydaje się, że zna fabułę z góry. Co więc autorzy mówią o Scylli z Charybdą i Cyklopem?...I przeliczyli się. Powieść wcale nie jest o tym. „Odyseusz” to książka nie tyle o bogach i ich zabawach z ludźmi, ile o pokoleniu chłopców w wieku od siedemnastu do dwudziestu lat, których w imię wielkich planów wrzucono w ogień. Umierać. Połóż humus pod ziarnami innych ludzi. Chłopcy okazali się jednak uparci. Nie chcieli stać się oniemiałymi ofiarami, bykami dla miłośników gigantycznych hekatomb. I mimo wszystko powrócili. Starożytna Grecja „od G.L. Oldie” od dawna i mocno zajmuje swoje miejsce w „złotym funduszu” literatury rosyjskiej..